Bryłka jest moim pierwszym w życiu psem, a co się za tym kryje ? Dużo popełnionych błędów :).
Trafiła do mnie jako 4-miesięczny szczeniak, który błąkał się po osiedlu na mojej wiosce.
Na początku robiła za podwórkowego psiaka, z czasem kiedy zaczęłam coraz więcej czytac o psach, o wychowaniu ich etc. trafiłam na sporty kynologiczne. Jeden z nich skradł moje serce - Agility.
Pierwsze próby, skaknie przez niskie płotki, pierwsze sztuczki z posłuszeństwa i tak nas wciągnęło. Znalazłam klub agility w Gorzowie Wlkp. i tak zaczęła się nasza przygoda :) . Bryłka radziła sobie świetnie i po kilku miesiącach pojechałyśmy na zawody na Niemiec. I co z tego wyszło ? 2x podium - 1 i 2 miejsce :). Byłam niesamowicie dumna z mojej suni i miałam fantastyczną motywacje do dalszej pracy. Zaczęłyśmy przygotowywac się do openów, na treningach szło nam wyśmienicie, na zawodach już nie..  Myślę że za szybko wrzuciłam ją na głęboką wodę i wyszło jak wyszło. Mimo to nadal jest moim mistrzem, z którym mogę zrobic dosłownie wszystko ! Dzięki niej odkryłam że istnieje coś takiego jak kliker, pozytywne szkolenie psów, agility, dogfrisbee, flyball i wiele innych i całkowicie wpadłam. Jestem jej za to niezmiernie wdzięczna i zawsze będzie psem mojego życia.

Jest też bardzo odważna, podatna na presje, istny beton. Nie boi się niczego, po prostu suka z jajami. Dzięki temu wspaniale mi się z nią pracuję i bez problemu wszelki porażki przyjmuję na klate. 
Dziękuje Ci Bryłeczko :)