Jaki jest Papi ? Na pewno jest strasznym maminsynkiem, czyli co złego to nie ja ! Wrażliwy, bardzo wrażliwy, reaguje mocno na każdą kłótnie w domu, odbija się to na jego emocjach, więc staramy się nie krzyczeć przy nim . Kiedy ja mam jakiegoś dołka i nie jestem sobą, Papi jest wtedy dokładnie taki sam, smutny. Bardzo reaguje na różne bodźce, interesuje go wszystko co się wokół niego dzieje. Obserwuje ptaszki, motylki, lecący samolot. Piesek ciekawy świata. Na całe szczęście nie fiksuje się na samochody, rowery, nie pasie własnego cienia, czyli jest normalnym psem bez schiz. W domu nie jest uciążliwy, potrafi cały dzień spać i nie zaczepiać pańci kiedy nie ma na to ochoty albo czasu . Natomiast gdzy proszę go o coś, o jakąś aktywność, daje z siebie 1000 %. Czyli ma tzw. on/off . Jest bardzo posłuszny od małego, w sumie to nie musiałam go praktycznie uczyć przywołania. Aportuje od 3 miesiąca życia. Nie reaguje na strzały. Do psów jest obojętny, ma dystanas, ale kiedy jakiś podejdzie i jemu się coś nie spodoba, potrafi strzalić ząbkami, nie jestem typem psa "towarzyskiego". Ludzi totalnie olewa. Jest dobrym psem sportowym o doskonałej budowie. Od szczeniaka był sprawny fizycznie, miał super ogarnięte ciałko. Myśle, że jest psem który sprawdził by się w każdym sporcie. Dla mnie jest najlepszym psem pod słońcem i nie wyobrażam sobie zamienić go na innego ! Jest spełnieniem moich marzeń o sportowym psie. Dokładnie taki jest jakiego sobie wyobrażałam ( no dobra, miał być trochę mniejszy :P ) . Na razie nie startowaliśmy w żadnych zawodach, ale mam zamiar to zmienić w następnym roku. Chce z nim kontynuować dalszą przygodę w psich sportów, bo uważam, że jest wspaniałym psem sportowcem.

Przyznam, że nasze początki nie były łatwe. Wiadomo, border to wymagający pies i tak na prawdę nigdy nie jesteśmy w pełni przygotowani na tą trudną rasę. W efekcie, ja popełniłam troszkę błędów przy nim a on je cierpliwie wybaczał. Jestesmy na dobrej drodze i teraz żyje nam się cudownie !

Dla mnie jest idealny :)